Een nieuw boek van Ottolenghi doet de harten sneller kloppen. Ik twijfelde echter om tweeërlei redenen of ik het boek hier zou recenseren. In de eerste plaats omdat een boek van hem wereldwijd al zo veel aandacht krijgt – onder meer met een groot interview in Het Parool van zaterdag – dat ik overwoog juist te kiezen voor een boek dat wat minder in de schijnwerpers komt te staan. Daarnaast ben ik zelf geen liefhebber van zoet: ik bak zelden taarten en een toetje na het eten schiet er over het algemeen ook bij in. Maar toch, een nieuwe Ottolenghi kan ik niet zomaar naast me neerleggen.

Het boek heeft een onweerstaanbare cover: een met roodfruitsaus gemêleerde meringue, waar flink op is ingezoomd, oefent de nodige aantrekkingskracht uit op elke zoetekauw. Ottolenghi schreef dit boek met Helen Goh, een van oorsprong Australische dame die al jarenlang de patisserie van de Ottolenghiketen onder haar hoede heeft.

Het boek is onderverdeeld in de hoofdstukken: Koekjes en biscuits, Minicakes, Cakes en taarten, Kwarktaarten, Platte taarten in een deegbodem, Nagerechten en tot slot het hoofdstuk Zoete snoeperijen. De recepten zijn stuk voor stuk getest, nog een keer getest, vervolgens getest en tot slot getest. Wederom is dat de reden waarom de boeken van Ottolenghi wereldhits worden. Drie jaar is met man en macht aan het boek gewerkt. De meer dan 120 recepten zijn tot in den treure uitgeprobeerd, geoptimaliseerd en verfijnd. Daarbij zijn ze, zoals we inmiddels wel gewend zijn, uitvoerig beschreven, worden er hier en daar ingrediënten gebruikt die we niet zomaar in het keukenkastje hebben staan en moet je zin hebben in een volle middag bakken wil je ’s avonds of de volgende dag iets moois op tafel zetten. Maar dan héb je ook wat.

Geheel wars van de antisuiker-, glutenintolerante en vetloze opinie die wereldwijd heerst, gebruikt Ottolenghi in elk recept alle ‘verboden’ middelen. Omdat, zo zegt hij: “De Ottolenghistijl heeft altijd gedraaid om overvloed, niets uitsluiten en lekker smullen.” De vertaling leest hier en daar ietwat houterig, vooral in de inleidende stukjes bij de recepten. Maar het is goed dat de herfst zo ongeveer begonnen is: er is weer tijd om binnenshuis de oven aan te steken en aan het bakken te slaan.